🎭 Niskie Płytki Krwi U Dziecka Forum

Niskie płytki krwi podczas ciąży, których poziom wynosi 140 x 10 9 / l i niżej, następujące czynniki mogą powodować: toczeń jest chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się tym, że komórki krwi są mylone z obcymi gatunkami i są niszczone; przyjmowanie pewnych leków, na przykład do rozcieńczania krwi; Dzięki morfologii możliwa jest ocena ilościowa i układ płytkowy krwi. P-LCR to wskaźnik, dzięki któremu określa się odsetek płytek krwi w pobranym materiale. Dzięki niemu możliwe jest również określenie czy badane płytki przyjmują właściwą formę a ich rozmiar nie wykracza poza przyjęte normy. 8. Normy płytek krwi u dzieci. Trombocyty u dziecka oznaczane są w ramach morfologii krwi. W większości laboratoriów stosowana jest uogólniona norma płytek krwi, która zarówno dla dzieci, jak i dorosłych wynosi ok. 150 000-400 000/μl. Zbyt wysokie płytki krwi u dziecka (nadpłytkowość) mogą być spowodowane wieloma przyczynami Mechanizm tego zjawiska może być różny. Może dojść do supresji (zahamowania) produkcji płytek krwi w szpiku, najczęściej odwracalnego, lub też w przypadku poważnych zakażeń z posocznicą włącznie może dojść do spadku ilości płytek krwi z zużycia (w tzw. zespole wykrzepiania wewnątrznaczyniowego). W przypadku Pani dziecka 81 poziom zaufania. Witam serdecznie, przyczyny małopłytkowości, czyli obniżonej liczby płytek krwi u dzieci (poniżej normy, czyli ok. 130-140 tys/l) mogą być wrodzone lub nabyte. Obniżona liczą płytek może być skutkiem niedostatecznego wytwarzania ich w szpiku, nadmiernego niszczenia (po lekach, infekcje, choroby nerek Neutrofile poniżej normy prowadzą do neutropenii. Niskie NEUT może wiązać się z białaczką, niedoczynnością tarczycy i innymi schorzeniami. Neutrofile podwyższone oznaczają zazwyczaj neutrofilię. Taki ich poziom oznaczać może szereg chorób, występuje też w związku z długotrwałym przyjmowaniem niektórych leków. PODWYŻSZONY POZIOM PŁYTEK KRWI W CIĄŻY: najświeższe informacje, zdjęcia, video o PODWYŻSZONY POZIOM PŁYTEK KRWI W CIĄŻY; podwyższony poziom płytek krwi WBC 4.88 niskie RbC 5.23 wyższe Hemoglobina 14.3 wyższe Hematokryt 41.6 wyższe MCV 79.5 MCHC 27.3 PŁYTKI KRWI Rdw-SD 34.5 niskie PDW 10.4 RDW-CV 12 MPV 9.9 P-LCR 23.2 PCT 0.24 %neutrocytów 28.7 niskie %Limfocytów 53.1 wyższe %monocytów 14.1 wyższe %eozynocytów 2 Pt, 27-01-2006 Forum: Zdrowie dziecka - Wysokie płytki krwi w morfologii 3 m bobaska interpretacja badan krwi Witam dzis otrzymalam wyniki moroflogii robionej z powodu badan okresowych i chcialam sie dowiedziec czy to cos zlego jesli mam podwyzszone: PDW 13,6 (NORMA 6.1-11.0) MPV 11,3 (NORMA 7.2-11.1) P-LCR 36,6 (NORMA 6,24) Poza tym płytki YTE8VI. Płytki krwi i ich badanie - co oznacza podwyższony i obniżony poziom? Sonnie Hiles/Unsplash Opublikowano: 20:00Aktualizacja: 12:31 Płytki krwi, choć nie są nawet cząsteczkami, pełnią bardzo ważną funkcję w organizmie. Bez nich procesy krzepnięcia krwi nie przebiegałyby prawidłowo. Jakie są jeszcze funkcje płytek krwi? O czym świadczy zbyt niski poziom płytek krwi, a o czym nadpłytkowość? Sprawdzamy. Płytki krwi – co to?Płytki krwi – funkcjePłytki krwi – jak zbadać?Płytki krwi – normaPłytki krwi a chorobyNiskie płytki krwi – trombocytopenia (małopłytkowość)Podwyższone płytki krwi – trombocytoza (nadpłytkowość)Płytki krwi – badanie Płytki krwi – co to? Płytki krwi – czyli trombocyty albo płytki krwinkowe, składniki odpowiedzialne za procesy krzepnięcia krwi. W wynikach badań płytki krwi bywają oznaczane skrótem PLT. Stanowią elementy morfotyczne krwi, razem z białymi krwinkami (leukocytami) i czerwonymi krwinkami (erytrocytami). Płytki krwi – funkcje Płytki krwi zamykają naczynia krwionośne, w których doszło do przerwania ciągłości. Osiadając na macierzy podśródbłonkowej, zlepiają się, tworząc czop płytkowy. Następnie, dzięki fibrynie, dochodzi do powstania skrzepu. Płytki krwi mają też inne funkcje. Wpływają na przyrost tkanki mięśniowej, budowę naczyń krwionośnych i tkanki łącznej. Płytki krwi nie mają jądra komórkowego, co oznacza, że nie stanowią funkcjonalnych komórek, ale ich fragmenty. Mają kształt soczewek o wielkości do 3 µm. Żyją do 10 dni. To krótki czas, w porównaniu z innymi krwinkami. Na przykład czerwone krwinki mogą żyć nawet 120 dni. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Płytki krwi – jak zbadać? Badanie płytek krwi wykonuje się z krwi żylnej, pobieranej do oceny morfologii pełnej. Krew do badania oddajemy na czczo, najlepiej po 8 – 12 godzinach od wieczornego posiłku. Dzień przed badaniem powinno się unikać obfitych i tłustych posiłków oraz spożywania alkoholu. Zaleca się, by pobierać krew rano, między a Pobranie krwi o innej porze może nieco zmienić wyniki. Poziom płytek krwi ocenia się wraz z pozostałymi wskaźnikami układu krzepnięcia, takimi jak APTT, czas protrombinowy i fubrynogen. Strukturę płytek krwi bada się za pomocą mikroskopu podczas ręcznego rozmazu krwi. Wskazania do badania płytek krwi Wskazaniem do oznaczenia poziomu płytek krwi są krwawienia z nosa i dziąseł, krew w stolcu i krwawienia z przewodu pokarmowego, krew w moczu, nadmierna skłonność do siniaków, wybroczyny na skórze, długotrwałe gojenie się ran, obfite miesiączki. Badanie morfologiczne pokazuje poziomy poszczególnych krwinek. Jakie są normy płytek krwi? Norma pytek krwi to 150-400 tys. na mikrolitr. Zazwyczaj u mężczyzn wynik płytek krwi jest wyższy niż u kobiet. Pomiary mogą być dokonywane za pomocą: • hematocytometru • licznika Coultera, który automatycznie przelicza liczbę płytek krwi W zależności od laboratorium, przy okazji podawania wyników, podawane są również stosowane skale oraz oznaczenie, czy wynik jest poniżej normy, czy zgodny z normami. Płytki krwi a choroby Zarówno niski, jak i wysoki poziom płytek krwi jest objawem występującym przy różnych chorobach. Należy do nich mocznica, gdzie skutkiem niewydolności nerkowej jest skaza krwotoczna. Zaburzenia funkcji płytek krwi występują także przy niewydolności wątroby. Największą grupę chorób mających wpływ na funkcje płytek są choroby układu krwiotwórczego w których dochodzi do skazy krwotocznej. Poważnym zaburzeniem płytek krwi są mutacje nowotworowe. Czy nadpłytkowość można uznać za poważną chorobę? – Nie wiadomo, czego się bardziej bać: czy powikłań zakrzepowych związanych z nadpłytkowością, czy tego, że one są objawem w przebiegu chorób zapalnych, nowotworowych, czy tych krwawień. W swojej praktyce powikłań zakrzepowych związanych z nadpłytkowością nie widziałem zbyt wiele, jest to bardzo rzadkie. Natomiast bardzo często, mając nadpłytkowość, musimy szukać innych stanów, które tę nadpłytkowość wywołują – mówi kardiolog dr n. med. Andrzej Głuszak. – Znacznie częściej występuje obniżona ilość płytek krwi. Jak każde odchylenie od normy, wymaga przede wszystkim starannej diagnostyki, poszukiwania przyczyny – podkreśla kardiolog. Niskie płytki krwi – trombocytopenia (małopłytkowość) Co oznaczają płytki krwi poniżej normy? Jest to stan zwany małopłytkowością, czyli trombocytopenią. Możliwe przyczyny zbyt niskich płytek krwi: problem z tworzeniem płytek problem ze zbyt szybkim niszczeniem płytek Może to być powodowane przez choroby, takie jak: leukemia (białaczka) różyczka choroby szpiku kostnego, np. aplazja szpiku (anemia/niedokrwistość aplastyczna) choroby nerek: niewydolność, plamica nerkowa wcześniactwo porfiria choroby autoimmunologiczne mononukleoza odra dur brzuszny choroby śledziony niedobór kwasu foliowego niedobór witaminy B12 Zbyt niskie płytki krwi mogą dotyczyć również pacjentów po chemioterapii, radioterapii, po niektórych lekach przeciwbólowych (paracetamol, aspiryna), po niektórych antybiotykach. Skutkiem mogą być krwawienia z dziąseł, nosa, dróg rodnych, układu pokarmowego. Wylewy krwi do mózgu mogą prowadzić do śmierci lub trwałego kalectwa. Jak podnieść poziom płytek krwi? Diagnoza małopłytkowości krwi jest wskazaniem do wykluczenie leków, które mogą spowodować takie objawy. Niezbędne może być przetoczenie koncentratu krwinek płytkowych i podanie leków z grupy glikokortykosteroidów. Kiedy diagnoza tego wymaga, stosuje się antybiotykoterapię, by wyeliminować zakażenia mogące mieć wpływ na diagnozę. Kiedy leczenie kortykosteroidami nie będzie skuteczne, stosowane są leki immunosupresyjne, a niekiedy także zabieg usunięcia śledziony (splenektomia). W przypadku małopłytkowości niekiedy może wystąpić konieczność przeszczepienie szpiku kostnego. Podwyższone płytki krwi – trombocytoza (nadpłytkowość) Zbyt wysoki poziom płytek krwi to niebezpieczny stan, który może prowadzić do powstawania zakrzepów. Przyczyną takiego stanu mogą być: infekcje samoistna nadpłytkowość choroby nowotworowe choroby szpiku, zespoły mieloproliferacyjne nowotwory szpiku kostnego zbyt intensywna aktywność fizyczna niedawno przebyty poród usunięcie śledziony – Gdy wyjaśnimy, że to jest rzeczywista nadpłytkowość, to może być nadpłytkowość samoistna, czyli choroba układu krwi. Nadprodukcja może wiązać się z procesami nowotworowymi. Taka nadpłytkowość może zapowiadać choroby takie jak białaczki (choć w białaczkach znacznie częściej występuje małopłytkowość) – zwraca uwagę kardiolog dr n. med. Andrzej Głuszak. Jak dodaje, nadpłytkowość może występować w chorobach rozrostowych krwi, występuje w czerwienicy prawdziwej, gdzie wzrasta liczba krwinek czerwonych i może wzrastać liczba płytek krwi i krwinek białych, w odróżnieniu od czerwienicy rzekomej. Jak dodaje ekspert, u pacjenta może istnieć tzw. peudonadpłytkowość. Oznacza to, że choć liczba płytek krwi jest prawidłowa, rozpadają się na kawałki. Wówczas w badaniu każda płytka liczona jest podwójnie lub nawet potrójnie. Dlatego diagnostykę należy zacząć od sprawdzenia, czy problemem pacjenta jest rzeczywista nadpłytkowość, czy rzekoma, tzw. pseudonadpłytkowość – wyjaśnia lekarz. Nadpłytkowość może mieć również inne podłoże: – Wysoka ilość trombocytów jest wskaźnikiem aktywności zapalenia w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Przejściowa nadpłytkowość może być skutkiem ostrego krwawienia jako mechanizm obronny. Niekiedy krwawienia np. w przewodzie pokarmowym można przeoczyć. Po tym krwawieniu organizm będzie się bronić, produkując większą ilość płytek krwi. Usunięcie śledziony, w której dochodzi do filtracji krwi i usuwania „starych” płytek, może prowadzić do znacznej nadpłytkowości. Często występują tzw. śledziony dodatkowe i one mogą przejąć funkcję narządu – dodaje lekarz. Dr Głuszak podkreśla, że istotna jest również skala problemu: – Jeśli ktoś ma 500 tysięcy płytek przy normie 400 tys., to nic większego się nie dzieje. Jeśli ktoś ma milion czy półtora miliona płytek, to te płytki mogą wykazywać cechy agregacji, czyli łączenia się, zlepiania, a przez to mogą powodować zaburzenia w układzie krzepnięcia. Płytki krwi – badanie Oznaczenie płytek krwi jest wykonywane w ramach standardowego badania morfologicznego. Powinno się wykonywać takie badanie co najmniej raz w roku (lub częściej, zgodnie z opinią lekarza prowadzącego). Oznaczane są wówczas przy okazji sprawdzania poziomów innych krwinek. Zdarza się, że niezbędne jest poszerzenie diagnostyki związanej z układem krzepnięcia i oznaczenie D-dimerów. Do badania płytek krwi nie trzeba być na czczo. Wskazane jest unikanie intensywnego wysiłku fizycznego w przededniu, ponieważ może to rzutować na wyniki. Do zbadania układu krzepnięcia oraz pełnej morfologii, powinna skłaniać: skłonność do pojawiania się siniaków sine plamy na skórze pękające naczynka czerwone wybroczyny zbyt silne krwawienie po skaleczeniu (co może świadczyć o zaburzeniach krzepnięcia, niewydolności żylnej, ale nawet o rozwoju niektórych nowotworów) częste krwotoki z nosa, które mogą być objawem zaburzeń krzepnięcia, nieprawidłowej budowy jamy nosowej/przegrody, obecności polipów w nosie, skutkiem chorób nowotworowych, osłabienia, chorób zatok, infekcji układu oddechowego i innych chorób. Poszerzone badania pozwolą odpowiedzieć na pytanie, jakie są przyczyny nieprawidłowych reakcji organizmu. obfite miesiączki (które mogą mieć również źródło w nieprawidłowej budowie narządów rodnych oraz podczas chorób, takich jak mięśniaki macicy lub zmiany nowotworowe) Koniecznie należy weryfikować u specjalisty takie sytuacje, jak krwawienia z układu pokarmowego lub odbytu czy też obecność krwi w kale. Badając płytki krwi warto również uwzględnić także średnią objętość płytki krwi (MPV), zmienność objętości płytek krwi (PDW) oraz to, jaki procent stanowią płytki krwi wśród wszystkich trombocytów. Wyniki nieprawidłowe, budzące wątpliwości lub niepokój pacjenta powinny być konsultowane ze specjalistą. Należy je interpretować w kontekście wyników innych badań i całościowego obrazu stanu zdrowia pacjenta. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Katarzyna Głuszak Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Limfocyty stanowią jedną z populacji białych krwinek i ich zadaniem jest produkcja przeciwciał. Zbyt mała, jak i zbyt duża ilość we krwi może świadczyć o różnych problemach zdrowotnych. Jakie mogą być przyczyny podwyższonego poziomu limfocytów, a jakie obniżonego? Limfocyty to grupa leukocytów. Ich poziomy badane są w trakcie rutynowej morfologii krwi u dziecka. Badanie pokazuje, czy limfocyty u dziecka są w normie, czy też ich poziom jest podwyższony lub obniżony. Każde odchylenie limfocytów od normy może wskazywać na różnego rodzaju przyczyny. Jakie mogą być przyczyny podwyższonego poziomu limfocytów, a jakie obniżonego? Spis treści: Czym są limfocyty i jaka jest ich rola? Jaka jest norma limfocytów u dziecka? Przyczyny podwyższonych poziomów limfocytów Przyczyny obniżonych poziomów limfocytów Jak interpretować wynik badania limfocytów u dziecka? Jak przygotować się do badania krwi? Czym są limfocyty i jaka jest ich rola? W trakcie rutynowej morfologii krwi badane są różne populacje krwinek, bo zarówno krwinki czerwone, jak i płytki krwi czy krwinki białe. Najwięcej do analizowania jest w przypadku leukocytów, czyli białych krwinek – ich bowiem wyróżnia się kilka rodzajów i odchylenia dotyczące poszczególnych z nich świadczyć mogą o bardzo różnych schorzeniach. Wtedy bowiem, gdy zlecane jest u chorego przeprowadzenie morfologii krwi z rozmazem, na wyniku badania znajdują się informacje dotyczące liczebności czy odsetków poszczególnych białych krwinek, czyli monocytów, bazofili, neutrofili, eozynofili oraz limfocytów. Limfocyty to dość zróżnicowana grupa leukocytów i tak jak wszystkie z nich związane są z reakcjami układu odpornościowego, tak każde z należących do tej grupy komórki pełnią jednak nieco odmienne funkcje. Limfocyty B produkowane są w szpiku kostnym i ich podstawowym zadaniem jest produkcja przeciwciał (immunoglobolin), które odpowiedzialne są z kolei za przyłączanie się i finalnie neutralizowanie konkretnych antygenów. Inną funkcję pełnią limfocyty T – one zajmują się prowadzeniem odpowiedzi komórkowej, czyli – mówiąc prostszym językiem – są bezpośrednio odpowiedzialne za likwidowanie różnych atakujących ludzki organizm patogenów. Wyróżnia się ich trzy rodzaje i są nimi: limfocyty Tc: likwidują komórki zakażone różnymi patogenami oraz komórki zmienione nowotworowo, limfocyty Th: komórki, które zajmują się wspieraniem czynności limfocytów B oraz makrofagów, limfocyty Treg: odgrywają one rolę w regulowaniu czynności układu odpornościowego. Trzecim rodzajem limfocytów są komórki o dość interesującej nazwie – określane są one bowiem jako „naturalni zabójcy” (komórki NK, angielskie natural killers). Jak można się domyślić, zadaniem tych komórek jest przede wszystkim bezpośrednia likwidacja atakujących organizm drobnoustrojów. Czytaj: OB (odczyn Biernackiego) - jakie są normy, czym jest badanie OB? Morfologia krwi u dziecka - interpretacja wyników badań krwi, normy, przekroczenia Jaka jest norma limfocytów u dziecka? Norma limfocytów zależna jest od wieku i tak jak u osób dorosłych obowiązuje jeden przedział, który uznawany jest za prawidłowy, tak już inaczej jest u dzieci, u których rozpiętość norm tych białych krwinek jest stosunkowo duża. Za normy limfocytów u najmłodszych pacjentów uznaje się poziomy: u dzieci bezpośrednio narodzonych: 2,0-7,3 x 109/l, u dzieci mających do 2 tygodni: 2,8-9,1 x 109/l, u dzieci do 4. tygodnia życia: 3,0-13,5 x 109/l, u dzieci mających 2-12 miesięcy: 4,0-10,5 x109/l, u dzieci w wieku 1-6 lat: 1,5-9,5 x109/l, u dzieci mających 6-12 lat: 1,5-7,0 x109/l, u dzieci w wieku 12-18 lat: 1,5-6,5 x109/l. Natknąć się można również i na normy limfocytów u dziecka podawane w % (czyli odsetku limfocytów wśród pozostałych białych krwinek) i w takim przypadku za wartości prawidłowe uznaje się: u noworodków w pierwszym miesiącu życia: 26-53%, u niemowląt do 11. miesiąca życia: 45-75%, u dzieci mających 1-3 lata: 50-70%, u pociech będących pomiędzy rokiem życia: 40-60%, u dzieci pomiędzy rokiem życia: 28-48%, u nastolatków w wieku 16-18 lat: 25-45%. Podkreślić tutaj trzeba jednak to, że różne laboratoria miewają czasami odmienne normy poziomu limfocytów u dziecka i dlatego przed rozpoczęciem analizowania wyniku badania naszej pociechy niezbędne jest zapoznanie się z tym, jakie wartości dana placówka uznaje za prawidłowe. Przyczyny podwyższonych poziomów limfocytów Nieprawidłowy jest zarówno obniżony, jak i podwyższony poziom limfocytów u dziecka. Drugi z wymienionych problemów określa się jako limfocytozę i doprowadzić do niej mogą przede wszystkim takie schorzenia, jak: przewlekłe infekcje bakteryjne, wirusowe zapalenia wątroby, białaczki z dojrzałych limfocytów, toksoplazmoza, różne zakażenia wirusowe ( mononukleoza oraz świnka). Wspomnieć tutaj warto o tym, że w rozpoznawaniu różnych chorób znaczenie ma nie tylko ilość limfocytów, ale również i ich budowa – przykładowo obecność atypowych limfocytów przemawiać może za tym, że badany cierpi na mononukleozę. Przyczyny obniżonych poziomów limfocytów Stan, w którym u dziecka stwierdzana jest ilość limfocytów poniżej normy, określany jest jako limfopenia. Przyczyną takiego problemu mogą być takie problemy, jak: zakażenie wirusem HIV, AIDS, sepsa, niewydolność nerek, układowe choroby tkanki łącznej, przebycie radioterapii, sarkoidoza, choroba Cushinga, zespół DiGeorge’a, agammaglobulinemia, nowotwory limfoproliferacyjne, niewydolność wątroby. Zdarza się, że do obniżenia limfocytów u dziecka doprowadzają zażywane przez pacjenta leki – przykładem środków, które mogą prowadzić do takiego problemu, są glikokortykosteroidy. Czytaj: RDW morfologia - co oznacza wskaźnik? Normy RDW CV Hemoglobina u dzieci: norma. Co oznacza podwyższona hemoglobina u dziecka? Jak interpretować wynik badania limfocytów u dziecka? Rodzice miewają tendencję do wpadania w silnego stopnia niepokój wtedy, kiedy zauważą oni, że poziom leukocytów u ich dziecka odbiega od normy. Wynik tych białych krwinek nie może oceniany w oderwaniu od pozostałych parametrów morfologii krwi – dopiero pełne przeanalizowanie wszystkich oznaczanych podczas niej wskaźników może pozwolić na uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy małemu pacjentowi i jego zdrowiu rzeczywiście coś zagraża. Zwrócić tutaj należy również uwagę na to, że wynik badania zawsze powinien być porównywany ze stanem ogólnym dziecka – należy bowiem zwrócić uwagę na to, czy pojawiają się u niego jakieś niepokojące dolegliwości, których pochodzenie mogłyby tłumaczyć właśnie stwierdzane odchylenia dotyczące poziomu limfocytów we krwi. Czytaj: Zakażenie krwi (bakteremia) - przyczyny i leczenie Rozmaz krwi u dzieci to specjalne badanie laboratoryjne krwi, które polega na mikroskopowej ocenie krwinek czerwonych, białych i płytkowych. Zwykle otrzymujemy polecenie wykonania takiego badania wówczas, kiedy w podstawowej morfologii (czyli innym badaniu krwi) pojawiły się jakieś nieprawidłowości, które wymagają dalszego i dokładniejszego wyjaśnienia. Oczywiście, rodzice chcieliby móc natychmiast zinterpretować wszystkie wyniki, znać normy, wiedzieć co może oznaczać podwyższenie jednego z elementów albo wynik zbyt niski – wszystko po to, by upewnić się, że ich pociecha jest zdrowa! Wyjaśniamy zatem jak wykonuje się rozmaz krwi u dzieci, kiedy konieczna jest morfologia krwi obwodowej z rozmazem, jakie są normy i co może oznaczać wynik, który się w nich nie mieści! Rozmaz krwi u dzieci – co to za badanie? Rozmaz krwi u dzieci jest specjalnym badaniem laboratoryjnym, wykonywanym z krwi obwodowej, które polega na mikroskopowej ocenie krwinek czerwonych, białych i trombocytów, czyli krwinek płytkowych. Badanie to należy wykonać w odpowiedni sposób – do jego wykonania służy krew pełna, pobrana bez antykoagulantu (tak zwana krew natywna), albo też na antykoagulant, przy czym w pierwszej wersji badanie musi zostać wykonane od razu. Przy drugiej metodzie musi minąć trochę czasu od pobrania do momentu wykonania badania – maksymalnie 3 godziny. W praktyce wykorzystuje się raczej tę drugą opcję, mieszcząc się w podanym czasie, ale jednak na spokojnie przekazując próbkę do laboratorium i przygotowując ją do badania. Kiedy wykonać rozmaz krwi u dziecka? Morfologia krwi jest jednym z najważniejszych badań laboratoryjnych, służących ocenie stanu zdrowia człowieka. Dzięki temu badaniu można sprawdzić na przykład czy w organizmie toczy się jakiś stan zapalny, czy ktoś nie ma jakiejś choroby zakaźnej, nie cierpi na niedokrwistość lub nadkrwistość – i ogólnie w jakiej jest formie. Czasami lekarz podczas wizyty od razu jest w stanie stwierdzić konkretną chorobę, jednak nie wiadomo co jest jej przyczyną. Innym razem dopiero wyniki badań krwi pokazują, że choć z pozoru wszystko jest w porządku, tak naprawdę mały organizm boryka się z jakimś problemem zdrowotnym. Morfologię wykonuje się profilaktycznie i zawsze wtedy, gdy chcemy się upewnić, czy ktoś jest chory – to podstawowe badanie, którego wynik decyduje o dalszym postępowaniu. Jeśli morfologia pokazała jakiś problem, konieczne jest często wykonanie dodatkowego badania sprawdzającego – to właśnie rozmaz krwi. Ukazuje on obraz wszystkich typów leukocytów – co jest pomocne do stwierdzenia z jaką chorobą mamy do czynienia. U dzieci to szczególnie ważne, ponieważ często nie są one w stanie samodzielnie powiedzieć co im dolega, co i gdzie boli oraz jak się czują. Odpowiednia diagnostyka to zatem podstawa zastosowania właściwego, skutecznego leczenia! Rozmaz krwi u dziecka – normy Wykonanie rozmazu krwi obwodowej potrafi pokazać jaki typ choroby zaatakował organizm. W ten sposób można nawet odkryć, że ktoś ma białaczkę! Z tego względu warto znać obowiązujące normy, żeby od razu (o ile mamy dostęp do wyników) upewnić się, że wszystko jest w porządku i nie czekać na interpretację przez lekarza. Z drugiej strony jeśli jakiś wynik nas zaniepokoi, lepiej zaczekać na lekarski werdykt, zamiast wpadać w panikę – czasem małe przekroczenie normy nie oznacza niczego strasznego, więc nie należy się niepotrzebnie i przesadnie denerwować. Jeśli chodzi o normy, należy brać pod uwagę te, które są związane z leukocytami, ponieważ rozmaz odnosi się co najmniej do 5 ich typów. Parametry to: LYMPH MONO BASO EOS NEUT PLT. Przyjęte dla białych krwinek normy prezentują się zaś następująco: granulocyty obojętnochłonne o jądrze pałeczkowatym 3-5% granulocyty obojętnochłonne o jądrze segmentowanym 50-70% granulocyty kwasochłonne 2-4% granulocyty zasadochłonne 0-1% monocyty 2-8% limfocyty 25-40%. Łatwo ocenić, że jeśli w organizmie nie toczy się żaden stan choroby, nie ma powodu, żeby białe krwinki – które są przecież częścią układu odpornościowego – musiały zwiększać swoją liczbę i szykować się do akcji. Dlatego też wynik, który mieści się we wszystkich tych normach oznacza, że w ciele najprawdopodobniej nie dzieje się nic niepokojącego. Jeśli jednak lekarz zlecił wykonanie dodatkowego badania rozmazu krwi, to znaczy, że sama morfologia mogła ukazać pewne nieprawidłowości. Zapewne będą one widoczne w wynikach rozmazu krwi. Tylko co oznaczają? Rozmaz krwi u dzieci – wyniki i interpretacja Wykrycie przyczyny występowania wielu objawów u dzieci jest możliwe właśnie dzięki badaniom krwi oraz badaniom moczu. Są to podstawowe badania, jakie zleca lekarz pediatra, jeśli dziecko na coś zachorowało. Dzieci oczywiście nie lubią tego badania – bo kto lubi, gdy pobiera mu się krew? Jednak czasem jego wykonanie jest konieczne. Żeby jednak niepotrzebnie nie stresować dziecka, pobieranie krwi jest stosowane tylko w przypadku, gdy dzieje się coś złego. Podobnie rzecz ma się u niemowląt. Co więcej, interpretację wyników rozmazu krwi u małych dzieci warto jednak pozostawić lekarzowi, bo normy są oczywiście inne, niż w przypadku osób dorosłych. Wszystko zmienia się wraz z wiekiem, a w dodatku niektóre laboratoria mają swoje sposoby oznaczania. Wynik jest uznawany za prawidłowy, gdy mieści się w przedziale uznawanym za normalny. Warto zatem wiedzieć, że: Norma dla granulocytów zasadochłonnych (bazofile) wynosi: u noworodka: 0-1 u niemowlęcia do 12 miesiąca życia: 0-1 w wieku 2-6 lat: 0-1 w wieku 7-12 lat: 0-1 . Norma dla granulocytów kwasochłonnych (eozynofile) wynosi: u noworodka: 1-5 u dziecka do 12 miesiąca życia: 1-5 u dzieci w wieku 2-6 lat: 1-5 u dzieci w wieku 7-12 lat: 1-5. Norma dla granulocytów obojętnochłonnych (neutrofile) wynosi: u noworodka: 50-85 u dzieci do 12 miesiąca życia: 30-50 u dzieci w wieku 2-6 lat: 36-55 u dzieci w wieku 7-12 lat: 40-60. Norma dla limfocytów wynosi: u noworodków: 15-45 u dzieci do 12 miesiąca życia: 45-65 u dzieci w wieku 2-6 lat: 40-60 u dzieci w wieku 7-12 lat: 36-55. Norma dla monocytów wynosi: u noworodków: 1-5 u dzieci do 12 miesiąca życia: 2-7 u dzieci w wieku 2-6 lat: 2-7 u dzieci w wieku 7-12 lat: 1-6. Jak więc widać, jeśli chodzi o rozmaz krwi obwodowej, normy są zmienne i uzależnione w dużej mierze od wieku dziecka. Nadal jednak ich przekroczenie wskazuje na stan chorobowy. Na przykład eozynofile podwyższone u dziecka mogą świadczyć o istnieniu w jego organizmie jakichś chorób zakaźnych, ale również mogą wskazywać na alergiczną odpowiedź organizmu. Zwiększenie liczby EOS w organizmie obserwowane jest na przykład wtedy, gdy człowiek cierpi na katar sienny – wynikający przecież z nadwrażliwości układu odpornościowego i toczenia batalii z alergenami, które innych osób nie uczulają. Z drugiej jednak strony może też w tym wypadku chodzić o choroby pasożytnicze czy hematologiczne. Przekroczenie norm zdarza się jednak w tym przypadku również i wtedy, gdy u danej osoby stosowane są niektóre leki – na przykład penicyliny. Rozmaz krwi u dzieci – przekroczenie norm Jeżeli otrzymane wyniki nie mieszczą się w normach, warto wiedzieć, na co może to wskazywać. Jak już wspomniano, w przypadku EOS może chodzić między innymi o atak pasożytów, chorobę zakaźną, ale także na przykład alergię. A co jeśli normy zostały przekroczone w przypadku innych białych krwinek? Jeśli chodzi o bazocyty (bazofile), być może dziecko cierpi na alergię, przewlekły stan zapalny układu pokarmowego, ma niedoczynność tarczycy, czy też chorobę Hodgkina. Może to również świadczyć niestety o przewlekłej białaczce szpikowej. Z kolei otrzymanie wyniku poniżej normy wskazuje na ostre infekcje czy nadczynność tarczycy. Warto wiedzieć, że także silny stres może wpłynąć na organizm na tyle wyczerpująco, by obniżyć boziom BASO. Jeśli chodzi o neutrocyty (neutrofile), zwiększenie ich liczby obserwowane jest między innymi przy chorobach nowotworowych, ale i w zakażeniach miejscowych oraz ogólnych, jak też na przykład po urazach. Jeśli zaś ich poziom w otrzymanym wyniku jest zbyt niski, najprawdopodobniej doszło do zakażenia organizmu grzybami czy bakteriami. Możliwe, że to gruźlica czy dur, ale równie dobrze może chodzić o wirusy, w tym grypy i różyczki. Jeśli chodzi o monocyty, przekroczenie dopuszczalnej normy najprawdopodobniej wskazuje na gruźlicę, brucelozę, dur, mononukleozę zakaźną, chorobę Leśniowskiego-Crohna, zapalenie wsierdzia, zakażenia pierwotniakowe, ale też niestety może to być jedna z oznak choroby nowotworowej. Spadek monocytów poniżej dopuszczalnej normy świadczy o infekcjach, które zaatakowały organizm. Jeśli chodzi o limfocyty, przekroczenie ich dopuszczalnej normy w badaniu może oznaczać między innymi obecność w organizmie chłoniaka, krztuśca, gruźlicy, ale też na przykład takich chorób jak różyczka, świnka czy odra. Niestety, może także chodzić o szpiczaka mnogiego, przewlekłą białaczkę limfatyczną, czy też różne choroby autoimmunulogiczne. Jeśli z kolei otrzymany wynik wskazuje na niepokojący spadek limfocytów poniżej normy, może być to efekt ciężkiego zakażenia wirusowego, które dopadło organizm. Może to jednak również być efekt stosowania kortykosteroidów o działaniu przeciwzapalnym i przeciwalergicznym. Należy zatem zgłaszać lekarzowi o wszystkich lekach, które były w ostatnim czasie stosowane. Podwyższone erytrocyty u dziecka Erytrocyty to czerwone krwinki, którym to właśnie nasza krew zawdzięcza swoją czerwoną barwę. Chociaż sam rozmaz krwi u dzieci skupia się raczej na odpowiedzi białych krwinek, odpowiedzialnych za odporność i walkę o zdrowie, to jednak sama morfologia krwi bada zarówno obecność białych krwinek, jak i krwinek czerwonych oraz trombocytów. Jeśli w badaniu pojawiły się jakieś nieprawidłowości związane właśnie z krwinkami czerwonymi, to warto wiedzieć z czego mogą one wynikać i na co mogą wskazywać. Zadaniem czerwonych krwinek jest dotlenianie wszystkich komórek naszego ciała oraz oczyszczanie ich z dwutlenku węgla. Badanie erytrocytów i tak jest konieczne u dziecka, ponieważ to właśnie dzięki niemu można określić grupę krwi, a to niezwykle istotna informacja, jaką każdy z nas powinien posiadać. Niedobór erytrocytów może oznaczać anemię lub niedokrwistość rzekomą. Z interpretacją zbyt małej ich ilości większość osób nie ma raczej problemu – raczej wszyscy kojarzymy, że to skutek anemii. Jednak co w sytuacji, gdy czerwonych krwinek u dziecka jest zbyt wiele? Wówczas występuje tak zwana nadkrwistość, niestety raczej niebezpieczna. Może ona wskazywać na jakąś przewlekłą chorobę płuc, wadę serca oraz niestety może mieć związek z pojawieniem się w organizmie jakiegoś nowotworu. Warto jednak przeprowadzić kolejne badania i poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych przez dziecko lekach, ponieważ pewne leki przeciwalergiczne i przeciwzapalne również mogą podwyższyć poziom czerwonych krwinek, jeśli stosuje się je przez długi czas. Płytki krwi u dziecka – badania Płytki krwi to inaczej krwinki płytkowe, nazywane również trombocytami. Odpowiedzialne są za procesy krzepnięcia. To dzięki nim na ranach tworzą się strupy, które zapobiegają dalszej utracie krwi i przyspieszają gojenie. Trombocyty są niezwykle ważnym elementem krwi, dlatego podstawowe badania sprawdzają również i ich ilość. Jeśli normy zostają przekroczone, może to oczywiście świadczyć o stanie chorobowym, który toczy się w organizmie człowieka. Normy płytek krwi mogą zostać przekroczone również u dzieci – o czym może to świadczyć? W badaniu płytki krwi będą oznaczone jako PLT. Morfologia wskaże, czy ich ilość jest odpowiednia, przy czym za groźne uważa się zarówno przekroczenie norm, jak i uzyskanie wyniku poniżej normy. Podwyższony wynik to nadpłytkowość. Może ona być wynikiem zaburzeń funkcjonowania szpiku, albo też być wynikiem różnych chorób – w tym stanów zapalnych czy nowotworów. Nadpłytkowość jest jednak diagnozowana również po długotrwałym i intensywnym wysiłku, po przebytych operacjach, krwotokach czy w wyniku anemii spowodowanej niedoborem żelaza. Z kolei otrzymanie w badaniu morfologii wyniku zbyt niskiego dla płytek krwi oznacza małopłytkowość. Jest ona często diagnozowana u noworodków, jako konsekwencja różnych infekcji okołoporodowych. Z czasem wszystko ulega unormowaniu, dlatego raczej nie ma się czym niepokoić. Jednak jeśli na małopłytkowość choruje dziecko starsze lub osoba dorosła, może to być skutek działania niektórych leków, ale też niewydolności nerek czy przy zwłóknienia szpiku. Jest to również możliwa oznaka jakiegoś zakażenia wirusowego w organizmie. Jak przygotować dziecko do badań? Dzieci ogólnie rzecz biorąc boją się badań – choć są ciekawskie i lubią nowe miejsca oraz nowe rzeczy, to jednak pobieranie krwi jest nieprzyjemne. Nawet dorośli tego nie lubią, a co dopiero dzieci! Dorosła osoba jakoś zaciśnie zęby, choć i tak jest naprawdę wielu dorosłych, którzy unikają badań z krwi jak tylko mogą. Dziecko trzeba więc tym bardziej przygotować do wykonania podobnego badania – żeby zminimalizować stres, który będzie odczuwało. Przede wszystkim rodzice nie mogą wmawiać dzieciom, że bólu w ogóle nie będzie. Dziecko na pewno go poczuje, a nadwątlone zaufanie do rodziców na pewno nie zostanie łatwo odzyskane. Będzie to miało swoje skutki przy następnych, dowolnych badaniach – dziecko nigdy już nie będzie wierzyć, że będą one bezbolesne, choćby miało to być USG. Warto powiedzieć dziecku, że poczuje ukłucie, ale że nie będzie ono szczególnie nieprzyjemne i że potrwa bardzo krótko – jak ukłucie komara. Uprzedzony maluch będzie na to lepiej przygotowany psychicznie i nie będzie się martwił, że coś poszło nie tak, skoro rodzice mówili, że miało nie boleć! Są i tacy rodzice, którzy w ogóle nie mówią dziecku o badaniu, chcąc ograniczyć jego stres, ale przecież maluch – widząc obcych ludzi i obserwując przebieg pobierania próbek – będzie jeszcze silniej zestresowany. Nie będzie bowiem wiedział co go czeka. Czasami w niedługi czas po pierwszym badaniu trzeba przejść drugie, gdy na przykład lekarza zaniepokoiła hemoglobina powyżej normy czy nadmierna ilość białych krwinek. Dziecko przyjdzie na badanie rozmazu krwi spokojniejsze, gdy będzie miało za sobą spokojną pierwszą wizytę.

niskie płytki krwi u dziecka forum